tag:blogger.com,1999:blog-57930135390446961262024-03-05T17:35:01.499-08:00Bohdan WojciechowskiBohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.comBlogger29125tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-33777462447420766522014-11-17T09:44:00.003-08:002014-11-17T09:48:11.610-08:00-----------------Ostrołecka - Omulew------------------ <span style="font-size: x-large;">Zobacz stronę: <span style="color: #cc0000;"> </span></span><br />
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: #cc0000;">http://www.ostrolecka-omulew.pl/</span></span>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-69337816911886424992014-11-17T09:24:00.000-08:002014-11-17T09:37:06.426-08:00 Wojciechowice<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="color: maroon; font-size: small;">Wojciechowice
</span></b>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">założone
przez mojego prapradziadka Marcina.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Drugiej
takiej historii chyba nie ma.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Po
jego dworku, cegielniach, śladu brak.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Jak
to wyglądało? Czas ślady zaciera, </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">ale
nadzieja przeszłość otwiera.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="color: maroon; font-size: small;">Wojciechowice
</span></b>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Najważniejsza
Ostrołęki dzielnica.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Tu
wojsko było, tu przemysł jest.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Nie
zapominajmy o zwykłym człowieku,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Który
tu był, jest i będzie. </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: blue; font-size: small;">Moje stałe przesłanie:</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">Dbajmy
o czystość rzek, ziemi,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">ale
nie zapominajmy</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">o
świeżym czystym powietrzu, </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: maroon; font-size: small;">którego
w Ostrołęce nie ma.</span></div>
Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-2369406648556100212014-07-23T07:05:00.000-07:002014-07-23T07:05:00.298-07:00 Słowa, słowa, słowa.
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><b>Słowa,
słowa, słowa.</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Przecież to
jest tylko mowa.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Wszyscy się
kochamy,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">dlaczego sobie
dokuczamy?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Za mało się
rozumiemy,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">ale kiedyś to
przełamiemy.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Znajdziemy
rozwiązanie,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">na nasze
niepoprawne zachowanie.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Musimy zadbać
o swoje istnienie,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">może to będzie
jakieś przeznaczenie.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">P. S.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Przeznaczenie
jest zapisane w ......</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Czy my nim
kierujemy?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Czy tylko je
realizujemy?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Żyjmy zgodnie ze swym sumieniem,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">bo życie
jest przeznaczeniem.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Moje
przeznaczenie </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">to rodzina,
praca, Omulew.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Jak je
realizuję?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Ciągle zadaję
sobie to pytanie?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Odpowiedzią
jest zachowanie.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Nie zawsze
poprawne, to przyznaję.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Ale chęć
realizacji przeznaczenia
pozostanie.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Rok 2010 to
przełom.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Jak to
zrobiłem,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">że do tylu
zmian doprowadziłem?</span></div>
<div style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Nie
wiem.......</span></div>
Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-90629714602485311162013-11-02T04:57:00.000-07:002013-11-02T04:57:35.000-07:00"Moje pisanie”
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="font-size: small;">"Coś o śmierci" </span></b>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">Rodzaju śmierci, nikt nie
wybiera. <br />Jaka przyjdzie i tak nas zabiera?</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">Potomków pamięć wiele
zawiera.<br />Pomaga przetrwać, lecz czasami uwiera.<br />Jak kto zginął, </span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">dlaczego umarł?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">Nie każdy potrafi życie
udźwignąć,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">Może lepiej z oczu
zniknąć. </span>
</div>
<span style="font-size: small;"><br /></span><span style="font-size: small;"></span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><b>„Do ludzi.”</b></span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Niech
nikt o tym nie zapomina,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">że
życie to jest przyjemności chwila.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Odnaleźć
swego życia zrozumienie,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">to
wszystkich ogromne pragnienie.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Znaleźć
bogactwo dnia codziennego,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">to
naprawdę coś wspaniałego.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Pragnienie
więcej, jest naturalne,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Dla
wszystkich na pewno realne. </span>
</div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Co
to naprawdę dla nas znaczy?</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Ktoś
odpowie tak wierzę, </span>
</div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">a
myśli inaczej.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: small;"><b>„</b></span><span style="font-size: small;"><b>O
życiu”.</b></span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Dla
mnie liczy się człowiek.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Czy
jest z lewicy? </span>
</div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Czy
jest z pawicy?</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Mnie
to nie interesuje.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Najważniejsze
jest to,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">czy
innych ludzi szanuje</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">i
jak się zachowuje?</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Życie
wszystkich ludzi,</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">nigdy
mnie nie znudzi.</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span>
</div>
Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-42243122339235818442013-10-27T15:34:00.000-07:002013-10-27T15:34:20.046-07:00Ostrołęka Mauzoleum Forty Bema. 25.10.2013 r.
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Seniorzy w akcji. Ekspresje seniorów. </span><span style="font-size: large;"> </span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Animatorzy
projektu: Aleksandra Nowak i Piotr Nabiałek.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Organizacja:
</span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Agencja
Rozwoju Regionu Mazowsza Północno-Wschodniego, </span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Projekt wsparty przez: </span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Towarzystwo
Inicjatyw Twórczych „ę” </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">ze
środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> „Seniorzy
odczuwają poprawę swojego życia w szczególności w sytuacjach,
gdy mają możliwość bycia z innymi ludźmi”. To zdanie z wniosku
projektu. w którym dzisiaj bierzemy udział. Nazwa tego projektu to:
</span><span style="font-size: large;"><b>Seniorzy w akcji
Ekspresje seniorów.</b></span><span style="font-size: large;">
Ekspresja w dokładnym tłumaczeniu to wyciskanie soku. Czy
Aleksandrze Nowak udało się wycisnąć ze mnie więcej niż
potrafię? Czy to spotkanie wyzwoli inspiracje zebranych tutaj osób
do działania na rzecz Ostrołęckiej Omulwi? Bardzo bym tego
pragnął. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> W
moim przypadku nazwał bym udział w tym projekcie jako improwizacja,
a może nawet wielka improwizacja z „Dziadów”. W czasie której
o Konrada walczą dobre i złe duchy co sugeruje, że jego klęska
nie jest ostateczna. Robię coś bo chcę i wierzę w powodzenie choć
części mojego chcę?</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> W
dzieciństwie lubiłem bawić się w wojnę. Całe swoje życie o coś
walczę. Często zadaję sobie pytanie: Po co? Jednak mam nadzieję,
że wiem po co? Zawsze chciałem zmian. Nie wyobrażałem sobie tego,
żebym nie miał wpływu na to co robię.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Obiecuję,
że na Ostrołęckiej Omulwi </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">będzie
się wiele działo,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">jak
pozwoli mi na to moje ciało.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Niech
moja wola spowoduje, </span>
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">dać
mym bliskim i wszystkim tyle siły,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">żeby
moje pomysły ich nie zniechęciły,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">a
wręcz odwrotnie do działania pobudziły.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Omulew
to Wojciechowskich mała ojczyzna.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Kto
do niej zawita,</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">może
mu coś nowego zaświta.</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> We
wniosku to spotkanie zostało zaanonsowane jako: „opowieść o
powrocie na kurpiowską ojcowiznę i propozycja powstania „Przystani
Wolnego Czasu”. Dlaczego do Ostrołęki? Dlaczego na Omulew,
przecież to tereny zalewne, Natura 2000? Dlaczego emerytury nie chcę
spędzić spokojnie, siedząc w domu? I dalej dlaczego, dlaczego,
dlaczego??? Czy dzisiejsze spotkanie dało Państwu odpowiedz po co
to robię? Jeżeli nie to proszę o pytania.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Mam nadzieję, że to wyjaśni szerzej dlaczego to robię:</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Chwila
historii. Mój prapradziadek Marcin w 1822 roku, przybył do
Ostrołęki, był Poczhalterem, później poczmistrzem. Wybudował
przy rynku budynek poczty, obecnie muzeum przy placu Bema. Założył
Wojciechowice. Jednym z jego synów był mój pradziadek Stanisław,
który od 1870 roku dzierżawił Omulew, od rosyjskiego majora. Tu w
1910 r. urodził się mój tata.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Po
odzyskaniu niepodległości przez Polskę ok. roku 1920, mój dziadek
Aleksander wykupił Omulew. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Rozporządzeniem
Ministra Spraw Wewnętrznych Władysława Raczkiewicza z dnia 24
marca 1936 r. Omulew została włączona do Ostrołęki. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> W
książce Zofii Niedziałkowskiej: „Dzieje miasta Ostrołęki”.
Omulew nie jako rzeka wymieniona jest kilkakrotnie. Pierwszy raz w
roku 1522, opisana jest transakcja sprzedaży przewozu przez Narew i
Omulew, gdzie sprzedającymi byli Jan Urban i Katarzyna wdowa po
szlachetnie urodzonym Stanisławie obojga z Omulwi. Następny wpis. W
1789 roku do ostrołęckiego starostwa należało 67 wsi, wójtostwo
Omulew i 3 folwarki. Tyle z tej książki. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Spis
powszechny z roku 1827 potwierdza istnienie takiego wójtostwa:
Omulew – powiat ostrołęcki, gmina Rzekuń, parafia Ostrołęka.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Pragnę
ocalić od zapomnienia nazwę „Omulew”. Mój tata we wszystkich
dokumentach miał napisane miejsce urodzenia Omulew k/Ostrołęki,
wojenne losy rzuciły go do Warszawy – gdzie po powrocie z oflagu,
osiadł na stałe. Teraz ja jego syn wróciłem na ojcowiznę, w
miejscu nieistniejących już zabudowań, wraz z żoną wzniosłem od
podstaw własny dom. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Pragnąłbym,
aby miano Omulew na stałe weszło do kanonu nazw Ostrołęki, bowiem
jest historycznie związane od początku swego istnienia z losami
miasta. Przecież nieopodal, u ujścia Omulwi do rzeki Narwi
Ostrołęka miała swe korzenie. </span>
</div>
Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-41836066350003315722012-04-09T11:05:00.001-07:002012-04-09T14:24:16.328-07:00„Poczta w Ostrołęce w okresie Królestwa Polskiego”<p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">„<span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" ><b>Poczta w Ostrołęce </b></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" ><b>w okresie Królestwa Polskiego” </b></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" ><b>Barbara Kalinowska </b></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" ><b>Pismo „Rozmaitości Ostrołęckie” </b></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> <span style="font-size:130%;">Odwiedzając muzeum w Ostrołęce przy placu Bema 8 warto mieć na uwadze to, że budynek ów został wybudowany w latach dwudziestych XIX wieku i od tego czasu służył poczcie Królestwa Polskiego.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY">…<span style="font-size:130%;">....</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"><b> Pracownicy Ostrołęckiej poczty.</b></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal">Wśród urzędników pocztowych Królestwa Polskiego możemy odnotować kilka nazwisk związanych z Ostrołęką i Myszyńcem. Warto to uczynić, ponieważ stanowili oni ważną część inteligencji Królestwa Polskiego. Poza tym należeli do elitarnej grupy pracowników służby cywilnej. Byli to: (</span></span><span style="font-size:130%;"><i><span style="font-weight: normal">dopisek: między innymi</span></i></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal">)</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY">…<span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal">....</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal"> Marcin Wojciechowski – w latach 1825 – 1827 był pisarzem urzędu pocztowego pogranicznego w Łomży, a w latach 1827-1862 ekspedytorem poczt w Ostrołęce. W 1850 roku był sekretarzem gubernialnym. 1 Listopada 1862 roku na własną prośbę uwolniony został od służby ( </span></span><span style="font-size:130%;"><i><span style="font-weight: normal">dopisek: jak okazało się stanowisko to przekazał synowi Stanisławowi</span></i></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal">). Wiemy o jego zaangażowaniu w sprawę narodową przed powstaniem styczniowym, gdy w kwietniu 1861 roku wśród społeczeństwa Ostrołęki dojrzała myśl wybudowania pomnika z figurą Matki Boskiej Bolesnej ku czci poległych w Warszawie, w miejscu zwanym Felkową Górą, przy drodze do Ostowi Mazowieckiej. Inicjatywa budowy figury wyszła od Marcina Wojciechowskiego, który chciał ją wystawić na prywatnym gruncie. Figura nie stanęła jednak do wybuchu powstania, choć zakupiono ją w 1863 roku.</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY">…<span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: normal">...</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: normal" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> Syn Marcina Wojciechowskiego – Stanisław (również pocztowiec) – podobnie jak ojciec angażował się politycznie. W 1848 roku aresztowany został za granie „Marsza Mierosławskiego”. Zgodnie z orzeczeniem Komisji Śledczej z 26 grudnia 1848 roku zatwierdzonym przez namiestnika 6 stycznia 1849 roku zwolniony z odpowiedzialności karnej. W latach 1859 – 1860 był pisarzem ekspedycyjnym w Kalwarii. Uwolniony został od służby 1 sierpnia 1860 roku na własne żądanie. Do służby pocztowej powrócił dwa lata później i objął posadę ekspedytora poczt w Ostrołęce od 1 listopada 1862 do 1869 roku.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: normal" align="JUSTIFY">…<span style="font-size:130%;">....</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: normal" align="JUSTIFY"><br /></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-4986566550776223642012-03-07T00:10:00.003-08:002012-03-07T00:36:27.471-08:00Jak kupić książkę "Albert, Alik, Ali - Szwoleżer"<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgijHJxOPw62WBSa7VAqVhuBZDqRKpEE6mvhj24QHhFmoR15iItY_pJpfsEcm_rHRW9OqrUgSbk9IbvRupF6M-CWHrJMCc_DwFT9rwV5GtoDOKxYxf2dZfy2ujQf7RewVAwTn-GeB3o2Q/s1600/20.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgijHJxOPw62WBSa7VAqVhuBZDqRKpEE6mvhj24QHhFmoR15iItY_pJpfsEcm_rHRW9OqrUgSbk9IbvRupF6M-CWHrJMCc_DwFT9rwV5GtoDOKxYxf2dZfy2ujQf7RewVAwTn-GeB3o2Q/s320/20.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5717067809563571874" border="0" /></a><span style="font-size:130%;"><br />Napisałem i wydałem książkę o swoim ojcu Poruczniku Kawalerii Albercie Wojciechowskim. <br />Pod tytułem:<br />„Albert. Alik, Ali - Szwoleżer”, angażując jedynie własne środki.<br />Przy sprzedaży mogę wystawiać faktury VAT.</span> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;">Oto informacja, jak można dokonać zakupu tej książki:</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;">Koszt jednej książki to 15.00 złotych brutto </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> + 5.00 złotych wysyłka w kraju</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> + 12.00 złotych wysyłka za granicę. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> </span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> Koszt sprzedaży hurtowej (przy zamówieniu 5 egzemplarzy, lub więcej) </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> - 25% ceny t. j. 11,25 złotych za sztukę</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> + jednorazowa opłata 12.00 złotych za wysyłkę.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:130%;"> Zamówienia można składać pod adresem e-mail</span><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" >: </span><span style="color:#000080;"><span lang="zxx"><u><a href="mailto:albertalikali@tlen.pl"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" >albertalikali@tlen.pl</span></a></u></span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" > </span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;">Płatności można dokonać przy odbiorze (+3 zł) lub na konto: </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><span style="font-size:130%;"> Bohdan Wojciechowski 02-776 Warszawa ul. Hirszfelda 1/32. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><span style="font-size:130%;"> Kredyt Bank S.A. nr. 13 1500 1012 1010 1013 7761 0000</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size: 16pt;font-size:130%;" > </span></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-85795075361999278842012-03-04T00:57:00.005-08:002012-03-04T01:19:18.916-08:00-----------23.02.2012 r. Oświadczenie-----------<p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: normal"></span></span><span style="font-size:85%;"> Na sesję Rady Miasta Ostrołęki<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:85%;">przygotowałem<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">oświadczenie</span>:</span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Oświadczam, że nie było moim celem jątrzenie w Ostrołęce. Składając swój wniosek o nazwę Omulew nie myślałem, że w przyszłości wywołam tym taką reakcję. Chcę, żeby wszyscy wiedzieli, że ja wychodzę z założenia jak mówi polskie przysłowie: </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Teraz chcę przestawić krótki fragment historii. W książce Zofii Niedziałkowskiej: Dzieje miasta Ostrołęki. Omulew nie jako rzeka jest wymieniona kilkakrotnie. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Pierwszy wpis jest z roku <span style="font-weight: bold;">1522</span>, gdzie wymieniona jest transakcja sprzedaży przewozu przez Narew i Omulew, gdzie kupującymi byli książęta mazowieccy Stanisław i Janusz III sprzedającymi byli Jan Urban i Katarzyna wdowa po szlachetnie urodzonym Stanisławie obojga z <span style="font-weight: bold;">Omulwi</span>. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Następny wpis z roku <span style="font-weight: bold;">1789</span>. Do ostrołęckiego starostwa należało wówczas 67 wsi, <span style="font-weight: bold;">wójtostwo Omulew</span> i trzy folwarki: Dylewo, Budne i Łątczyn. Tyle z tej książki.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Nie chcę zagłębiać się w waśni, czy lepsza jest nazwa ta czy inna. Proszę wszystkich Radnych Ostrołęki zagłosujcie tak jak Wam mówi sumienie Ostrołęczanina, a nie według przynależności do partii, stronnictw, czy ugrupowań.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">Nazwa Omulew </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">ma szansę być nie tylko historyczną przeszłością.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">ale ma szansę na zawsze zostać w naszej pamięci.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="LEFT"><br /></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-35861004239675172082012-03-02T12:04:00.004-08:002012-03-04T01:22:07.613-08:00------Rondo Omulew - Od tego się zaczęło----<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size:130%;"><b></b></span> </p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center; font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-size:85%;"><br /></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center; font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">5 listopada 2011 r. </span></span><br /></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center; font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">Napisałem<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; font-style: normal; font-family:arial;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">Do Pana Dariusza Maciaka Przewodniczącego Rady Miasta Ostrołęki</span></p><p style="margin-bottom: 0cm; font-style: normal; font-weight: bold;font-family:arial;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;"><u>LIST OTWARTY</u></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: normal"> Z</span></span><span style="font-size:85%;">wracam się do Pana z wnioskiem o rozpatrzenie na sesji Rady Miasta Ostrołęki – propozycji nadania nazwy OMULEW, dla ronda przy skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej z ulicą Brzozową.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Wniosek swój motywuję tym, że w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca jego usytuowania znajdowała się posiadłość o nazwie </span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: normal">Omulew</span></span><span style="font-size:85%;">. W skład posiadłości wchodził dwór z przyległym majątkiem, folwark z czworakami. Spis powszechny, przeprowadzony w roku 1827 potwierdza istnienie takiej posiadłości: </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Omulew</span><span style="font-size:85%;"> – powiat ostrołęcki, gmina Rzekuń, parafia Ostrołęka. Jeden dom i 13 mieszkańców. Od kiedy była tam osada tego nie wiem. Wiem natomiast, że od 1870 roku na tym terenie zaczynają swoją działalność Wojciechowscy. Mój dziadek Aleksander około roku 1907 buduje tu tartak, z lokomobilem </span><span style="font-size:85%;"><i>(silnikiem)</i></span><span style="font-size:85%;"> oraz z gatrami </span><span style="font-size:85%;"><i>(piłami).</i></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: normal"> Tartak ten ra</span></span><span style="font-size:85%;">zem z pozostałymi budynkami Omulwi został spalony w czasie I wojny światowej, po wojnie odbudowany i czynny przez cały okres międzywojenny. Wyrabiano w nim składane domy. Kilka takich domów zostało pobudowanych przy ulicy Stacha Konwy. Z tego tartaku pochodził również materiał budowlany budynku szkoły powszechnej, którą nazywano </span><span style="font-size:85%;"><i>„tramwajem”</i></span><span style="font-size:85%;"> lub </span><span style="font-size:85%;"><i>„wagonem szkolnym”.</i></span><span style="font-size:85%;"> W czasie drugiej wojny światowej tartak ponownie został spalony. Wed</span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: normal">ług niemieckiej mapy z 1944 roku, było tam wtedy siedem zabudowań.</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Obecnie Omulew znalazła się w obrębie miasta Ostrołęka, Jest to posiadłość o powierzchni około 9 hektarów. Tereny te zostały utrzymane przy rodzinie Wojciechowskich, przez okres PRL-u. Początkowo po II Wojnie Światowej było to 11 hektarów. W niewiadomy mi sposób teren ten został okrojony przez Państwo Polskie o 2 ha, przez jakieś zasiedzenie ???</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Jestem potomkiem Rodziny Wojciechowskich, założycieli Wojciechowic, właścicieli Omulwi, Pragnę ocalić od zapomnienia nazwę „Omulew”. Mój tata we wszystkich dokumentach miał napisane miejsce urodzenia Omulew k/Ostrołęki. Wojenne losy rzuciły go do Warszawy – gdzie po powrocie z oflagów osiadł na stałe. Teraz ja jego syn wróciłem na ojcowiznę, w miejscu ruin zabudowań, wznoszę własny dom. Inwestycja jest już na etapie stanu surowego. Po zasiedleniu, planuję dalszą rozbudowę w kierunku prowadzenia działalności sportowo-rekreacyjnej.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Pragnąłbym, aby nazwa Omulew na stałe wróciła do ostrołęckiego nazewnictwa. Jest ona historycznie związana od początku swego istnienia z losami miasta. Przecież nieopodal, na wyspie u ujścia Omulwi do rzeki Narwi Ostrołęka miała swe korzenie. Rondo o nazwie OMULEW będzie świadectwem pamięci o tych –co odeszli, o tych –co walczyli, dla których słowo Polska było dobrem najwyższym. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">Pamiętajmy, bez pamięci narody umierają.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="CENTER"><span style="font-size:85%;">Dziękuję za pozytywne rozpatrzenie mojego wniosku.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"><br /></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Następnie 17.02.2012 r. </span></span><br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">Napisałem do </span><span style="font-size:85%;">Pan Dariusza Maciaka Przewodniczącego Rady Miasta Ostrołęki</span></p> <p style="text-indent: 1.25cm; margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Szanowny Panie Przewodniczący, zwracam się do Pana z prośbą o wyjaśnienie mi dlaczego nie otrzymałem od Pana żadnej odpowiedzi na mój List Otwarty z dnia 05.11.2011 r.. List ten dotyczył wniosku o nadanie nazwy Omulew dla ronda przy skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej z ulicą Brzozową. </span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Wniosek motywowałem w liście otwartym., następnie w dniu 23.11.2011 r. złożyłem listy osób popierające mój wniosek..</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Proszę o jak najszybsze wyjaśnienie, dlaczego nie mam, żadnej informacji od Pana, co z moim wnioskiem się dzieje. Osoby, które składały podpisy popierające ten wniosek, żądają wyjaśnień, co w tej sprawie zrobił Pan Przewodniczący, lub Pan Prezydent Miasta Ostrołęki. Jak został rozpatrzony wniosek? Niestety nie wiem co mam odpowiedzieć, bo Panowie w tej sprawie milczą.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;" align="JUSTIFY"><span style="font-size:85%;"> Fragment mojego Listu Otwartego: „Pragnąłbym, aby miano Omulew na stałe weszło do kanonu nazw miasta Ostrołęki, bowiem jest historycznie związane od początku swego istnienia z losami miasta. Przecież nieopodal, na wyspie u ujścia Omulwi do rzeki Narwi Ostrołęka miała swe korzenie. Rondo o takiej nazwie będzie świadectwem pamięci o tych – co odeszli, o tych – co walczyli, dla których słowo Polska było dobrem najwyższym. Pamiętajmy – bez pamięci narody umierają”.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;"><span style="font-size:85%;"> Bardzo proszę o jak najszybszą odpowiedz w tej sprawie.</span></p><p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%; font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">Niestety do tej pory to jest do dnia 4 marca 2012 roku nie otrzymałem, żadnej odpowiedzi, co uważam za lekceważenie mojej osoby.<br /></span></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-38753975823429848852012-02-28T12:39:00.006-08:002012-03-11T10:22:23.896-07:00----------------Rondo w Ostrołęce ???????????<p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER">Przedstawiam jednostronną korespondencję<br /></p><p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER">mojego kolegi Zbigniewa Cybulskiego </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER">do Urzędem Miasta Ostrołęki</p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER">w sprawie nazwy ronda na skrzyżowaniu ulic Warszawskiej z Brzozową<br />– korespondencja opatrzona jest jego własnym komentarzem.</p><i><b><br /></b></i><div style="text-align: center;"><i><b>Napisane 19.02.2012 r.</b></i></div><p style="margin-bottom: 0cm;" align="JUSTIFY"> Tekst dalej cytowany wysłano na adres – um@um.ostroleka.pl – poprzedzony był pismem przewodnim o następującej treści: </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> D<b>zień dobry, przesyłam swego maila na ten adres - ponieważ nie znam adresu do Przewodniczącego Rady Miasta, któremu prosiłbym przekazać jego treść umieszczoną w załączniku. Pragnieniem moim byłoby również, aby Pan Przewodniczący zapoznał z jego treścią – wszystkich Radnych, jeszcze przed zaplanowanym na dzień 23 lutego głosowaniem w sprawie nazwy nowego ronda powstałego na skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej z Brzozową.</b></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY">Dzień dobry – o tzw. sondzie wiem i wypowiedziałem się na tamtejszym forum: <span style="color:#000080;"><span lang="zxx"><u><a class="western" href="http://www.moja-ostroleka.pl/bitwa-o-rondo-nowa-sonda,1329507880,3.html">http://www.moja-ostroleka.pl/bitwa-o-rondo-nowa-sonda,1329507880,3.html</a></u></span></span><br />Moim zdaniem cała ta „sonda” niewiele ma z sondą wspólnego – zdecydowana większość gawiedzi daje bowiem upust swym żalom nic nie mającym wspólnego z nadaniem nazwy dla niedawno wybudowanego ronda. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Dlaczego piszę – przede wszystkim dlatego, że na forum sześć zdań – to za długi komentarz i zbyt duży miszmasz nie związany z tematem. Piszę jednak, gdyż nie chcę ronda żadnego „Łupaszki” – czy też innych zastępów cierpiętników. Niech najpierw Bóg i historia ich osądzi – nie popadajmy z jednej skrajności w drugą. Miano OMULEW – jest krótkie, treściwe, łatwe do zapamiętania i co najważniejsze z dziejami Ostrołęki bezpośrednio związane. Nieopodal znajdowała się Omulew posiadłość rodziny Wojciechowskich – rodu, którego losy są z Ostrołęką nieodłącznie związane. Nieopodal - u ujścia Omulwi do Narwi sama Ostrołęka miała swe korzenie. Czy to mało by rondo przyjęło nazwę OMULEW? </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Cały nasz kraj usiany jest mogiłami przodków, którzy oddawali swe życie w obronie Ojczyzny – mało powiedzieć, polskie kości – bardzo często bezimienne, zaściełają niemal wszystkie kontynenty – morza i oceany planety Ziemi. Zmieniły się czasy – i nawet Ci wyklęci doczekali się właściwego upamiętnienia. Rzecz w tym, że pomniki takie – czy nazwy ulic, szkół i instytucji można dla ich upamiętnienia wznosić na każdym skrawku naszej ziemi. OMULEW jest zaś jedna – niepowtarzalna i tylko z Ostrołęką związana.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Apeluję więc – do Was Rajcy Miasta Ostrołęki – nie podejmujcie decyzji pod publikę, a kierujcie się rozwagą. Myślę, że czasy minione odeszły bezpowrotnie – my zaś żyjemy w wolnym i demokratycznym kraju. Sonda zaś nie jest li tylko farsą zastępującą maluczkim tzw. konsultacje społeczne. Wygadają się – dadzą upust swym żalom, a my i tak podejmiemy „jedyną słuszną decyzję” – tak dawniej bywało, ale czy musi być teraz?</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Kończąc chciałbym powiedzieć Wszystkim Tym Radnym, którzy pragną głosować za „Łupaszką” czy ZKRPiBWP – cudze chwalicie swego nie znacie. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Otóż, nie gdzie indziej jak na Omulwi – urodził się, wychował i mieszkał do momentu przywdziania munduru – Porucznik kawalerii 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich – Albert Wojciechowski. Bohater Wojny Obronnej 1939 roku. Przeszedł wraz z dowodzonym szwadronem szlak bojowy od Starogardu Gdańskiego poprzez krwawe walki w „korytarzu”, a następnie Kujawy, nie mniej krwawe walki w Bitwie nad Bzurą, Kampinos i obronę Warszawy – po kapitulacji której jako jeden z ostatnich opuścił barykady – by pójść do kilkuletniej niemieckiej niewoli. Pan porucznik w dniu 20 września 1939 roku - jako jedyny oficer ze swej jednostki przebił się do oblężonej stolicy na czele zwartego pododdziału. Wojnę przeżył i choć nie po drodze Mu było z nową Polską – został w kraju, poświęcając się rodzinie i odbudowie zniszczonej Ojczyzny. Nie zastrzelił żadnego komunisty, a i oni nie strzelali do niego. On nie obnosił się ze swymi oficerskimi szlifami – a władza nie interesowała się nazbyt, indywidualnymi przypadkami przeciętnych zjadaczy chleba. On się jednak nie poddał – zmienił tylko front walki, poświęciwszy się całkowicie trenowaniu młodych adeptów jeździectwa. W dniu 5 lutego 1968 roku zginął jadąc samotnie w terenie na koniu Duplikat w okolicach Ośrodka Stara Miłosna, należącego wówczas do WKS Lotnik – obecnie siedziba Szwadronu Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej. Zginął - jak na szwoleżera przystało „z konia” – przygotowując synowi Bohdanowi wierzchowca na Mistrzostwa Europy w Toran we Francji. Odszedł bez większego rozgłosu - tak samo jak żył i bez większego rozgłosu pogrążeni w smutku najbliżsi odprowadzili Go w ostatnią drogę. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Tym z Was, którzy pragnęliby bliżej zapoznać się z losami rodziny Wojciechowskich i samego Porucznika Alberta Wojciechowskiego – zachęcam do lektury książki pt. „Albert, Alik, Ali szwoleżer”. Ukazała się ona w roku 2011, nakładem Wydawnictwa Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki – jako 120 publikacja tegoż Towarzystwa. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Dzięki odwadze i talentowi dowódczemu Pana Porucznika – przeżyli moi najbliżsi, żyję ja i wielu byłych oraz obecnych mieszkańców Orłej. Miejscowości położonej nieopodal Ozorkowa, gdzie w ramach tzw. Bitwy nad Bzurą por. Wojciechowski dowodził atakiem na skrzydło i tyły jednostki niemieckiej. Powodzenie tego ataku udaremniło krwawą łaźnię jaką szykowali faszystowscy oprawcy miejscowej ludności w odwecie za frontowe niepowodzenia. Żołnierze polscy dowodzeni przez por. Wojciechowskiego, nie dosyć, że udaremnili planowany mord – to jeszcze zdecydowanie przeciwstawili się kontratakowi niemieckich czołgów, kilka z nich niszcząc – a pozostałe zmuszając do panicznego odwrotu. Droga na Łódź stała otworem – inne jednak były rozkazy i Polacy musieli wycofać się za Bzurę. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Corocznie w dniu 11 września – przy pomniku upamiętniającym tych co walczyli, zbierają się okoliczni mieszkańcy, przedstawiciele władz państwowych i pododdziały Wojska Polskiego – a także żyjący jeszcze kombatanci – aby pomodlić się za ich dusze i wspomnieć nad ich symbolicznym grobem – tamte tragiczne Wrześniowe Dni. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Dziękując za uwagę – prosiłbym o zapoznanie wszystkich Radnych Miasta Ostrołęki<br />z treścią tego maila – zanim jeszcze przystąpią do głosowania.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-weight: bold;">W dniu 21 lutego o godzinie 10 otrzymałem krótką odpowiedź, a raczej zapowiedź takowej – gdyż zapytano mnie o adres do korespondencji, który oczywiście wysłałem z zastrzeżeniem – że jest on przeznaczony tylko, wyłącznie do korespondencji w tej konkretnej sprawie z zachowaniem zasad przewidzianych w Ustawie o ochronie danych osobowych i nie może być przekazywany osobom trzecim. Niestety do dnia dzisiejszego korespondencji żadnej nie otrzymałem – zarówno takiej tradycyjnej, jak i w formie elektronicznej. 20 lutego odbyło się posiedzenie Komisji Kultury Narodowej i Promocji, śledząc jej przebieg doszedłem do wniosku, że moja prośba została zlekceważona. Skreśliłem wówczas kolejny list i drogą elektroniczną wysłałem na adres Obsługi i Organizacji Rady Miasta w dniu 23 lutego o godzinie 851 – stamtąd bowiem otrzymałem zapytanie o moje dane do korespondencji. Podobnie jak poprzednie słowa – również i tą wypowiedź poprzedziłem, czymś na kształt pisma przewodniego – o następującej treści:</span><br /></p><p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><i> </i><i><b>„Z wyrazami szacunku i nadzieją zwycięstwa rozsądku nad polityką - Zbigniew Cybulski.”</b></i></p> <p style="text-indent: 1.25cm; margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><i><b>Napisane 23.02.2012 roku.</b></i></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Zapoznałem się z treścią obrad Komisji Kultury Narodowej i Promocji – znam wyniki głosowania. Dziękuję Pani Magdalenie Jaworskiej, Panu Krzysztofowi Czartoryskiemu, Panu Wiesławowi Szczubełkowi, Panu Ryszardowi Żukowskiemu – a przede wszystkim Panu Prezydentowi Januszowi Kotowskiemu. Wzięliście Państwo na swe barki bardzo dużą odpowiedzialność – zamiast matematyką należało się raczej kierować wiedzą historyczną. Zrozumiała to Pani Radna Anna Szczubełek - Radny Tadeusz Giers dostrzega kontrowersyjność postaci Łupaszki – natomiast Pana Edwarda Gruszkę zachęcam chociażby do lektury mojego maila z dnia 19 lutego. Szkoda, że Pan Gruszka sięga pamięcią tylko do czasów, gdy na Omulwi konie się pasły – przecież historia Omulwi i Ostrołęki jest znacznie starsza.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> W dniu 19 lutego wysłałem na adres um@um.ostroleka.pl maila z apelem do Radnych Miasta Ostrołęki, prosząc o jego odczytanie jeszcze przed głosowaniem. Niestety z dostępnych mi danych mam prawo sądzić, że nie uczyniono zadość memu pragnieniu. Potwierdzają się więc moje obawy, że sprawa ma charakter czysto polityczny i łączy się nierozerwalnie z opcją będącą dzisiaj u władzy. Ktoś w Ostrołęce promuje Majora Szendzielarza, bo przecież nie jest przypadkiem – wystawa w ostrołęckim Muzeum, nadawanie szkołom patronatu członków oddziału mjr Szendzielarza, czy planowanie powstania pierwszego w kraju Muzeum Żołnierzy Wyklętych – zapewne z szeroką gamą eksponatów majora Szendzielarza dotyczących? Tylko co major „Łupaszka” ma wspólnego z Ostrołęką – dawno anulowano wszystkie wydane na niego wyroki i nadano wysokie odznaczenia państwowe – niech więc odpoczywa w pokoju – jego czas jeszcze nie nadszedł. Jeszcze nie pora byśmy mogli tą postać jednoznacznie określić – jeszcze nie pora. Po co mydlić ludziom oczy, po co te wszystkie procedury, po co te nerwy – przecież decyzja zapadła – teraz powstają tylko dokumenty, które na kolejnych tysiąc lat jednoznacznie i niepodważalnie usankcjonują nazwę ronda. Odsyłam do strony http://www.eostroleka.pl/zygmunt-szendzielarz-8222lupaszka8221-bedzie-patronem-nowego-ronda-w-ostrolece,art28348.html – tam już 16 lutego oznajmiano, że Major Szendzielarz będzie patronem ronda w Ostrołęce. Nic to, że na końcu artykułu podaje się termin posiedzenia Rady Miasta – widocznie wynik jest tak oczywisty, że autor nawet nie pomyślał o postawieniu w tytule znaku zapytania – wybiórczo przy tym opisując kontrowersyjną sylwetkę przyszłego patrona. Podobnie skrótową biografię można odnaleźć na stronie http://www.moja-ostroleka.pl/grafika/artykuly/lupaszka.pdf - w części artykułu „Bitwa o rondo” – konkretnie zaś w wymownie nazwanym akapicie „Miasto chce Łupaszki” – nic dodać nic ująć, tytuł mówi wszystko. A wystarczy chociażby przeczytać książkę Pana Kozłowskiego „Jeden z wyklętych...”, aby w racjonalnie pracującym umyśle pojawiły się znaki zapytania. </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Polska jest dobrem najwyższym – powinno być w NIEJ miejsce dla Wszystkich JEJ obywateli – szukanie odwetu zniża do tych, którzy żołnierzy wyklętych tropili. Nikt nie powinien uzurpować sobie prawa do przemalowywania rzeczywistości dla własnych potrzeb. Dotyczy to wszystkich dziedzin życia. Nikt nie ma monopolu na prawdę i nikomu monopol władzy nie jest dany na zawsze. Mniej buty, a więcej pokory dla tych Polaków – którzy ośmielają się mieć inne zdanie.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"> Prosiliście o adres do korespondencji – po co, by oświadczyć mi – że proponowana przeze mnie nazwa umieszczona została w „Banku Informacji”? Nie należę, ani nie pochwalam żadnej opcji politycznej – mało staram się polityki unikać, gdyż jest ona brudna i wijąca się jak piskorz w błocie. Z piskorza korzyści żadnych, a w błocie się przy tym unurzać można. Nie gloryfikujcie więc postaci mjr Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – bowiem ani Bóg, ani żadne wartości moralne nie upoważniły Go do odbierania ludzkiego życia. Pamiętajmy, że odwet jest najgorszym doradcą – co mają powiedzieć wdowy i dzieci tych, których Major pozbawił życia? Nie wybielajmy więc tego co białym nigdy nie było – inną sprawą jest, że Pan Major – często był sobie kapitanem sterem i okrętem, na swój sposób interpretując rozkazy przełożonych. Nasza historia wymaga jeszcze wieloletnich badań i czasu – zanim spokojnie bez emocji będziemy mogli o niej rozmawiać.</p> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="JUSTIFY"> Kluczową rolę odegrali w niej nasi włodarze – za minutę dwunasta zawierając sojusze, które nie mogły dojść do skutku w tak krótkim czasie. Odpowiedzieć sobie należy, kto zdradził Nas we Wrześniu - czym był dal Nas Teheran, Jałta i Poczdam – kto i dlaczego wykreował Hitlera i Stalina – kto i dlaczego pozwolił urosnąć im w siłę? My Polacy mamy tendencje do rozbijania wszystkiego na atomy. Na krótko pozwalamy się zjednoczyć w chwili zagrożenia, by zaraz po tym skakać sobie do gardeł. Tymczasem nie jesteśmy pępkiem świata, a polska mocarstwowość dawno przeminęła - świat wbrew temu co stwierdził Kopernik wokół pieniądza się obraca, z zimną kalkulacją – co się opłaca, a co nie. Tylko my prowadzimy jak zawsze swoje małe wojenki<br />– nikomu one nie służą i zamiast budować należną nam, na arenie międzynarodowej pozycję<br />– powodują, że tzw. świat z powątpiewaniem kiwa głową – widząc jaka chrześcijańska miłość<br />i uwielbienie panuje w naszej Ojczyźnie.<br /></p><p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY">P.S. Mam nadzieję, że Rada Miasta Ostrołęki jest strukturą niezawisłą – samodzielnie podejmującą suwerenne decyzje, uwzględniające wolę wszystkich obywateli? Pogadałem sobie, myślę jednak – że wielu z Państwa ma podobne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość – dlaczego więc nie jesteście sobą? </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="JUSTIFY">O godzinie 10 otrzymałem potwierdzenie odczytu przez adresata – osoby, które były obecne na Sesji Rady Miasta potwierdziły, że padały tam niektóre moje słowa, ale wyrwane z kontekstu nabrały innego zgoła znaczenia – niż, to zamierzone.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><br /></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-1174059622752164352012-02-25T13:58:00.002-08:002012-02-25T14:04:58.706-08:00----------------Słowa, słowa, słowa------------<p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><b>03.09.2010 roku.</b></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><b>Słowa, słowa, słowa.</b></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Przecież to jest tylko mowa.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Wszyscy się kochamy,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">dlaczego sobie słownie dokuczamy?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Za mało się rozumiemy,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">ale kiedyś to przełamiemy.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Znajdziemy rozwiązanie,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">na nasze niepoprawne zachowanie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Musimy zadbać o swoje istnienie,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">może to będzie jakieś przeznaczenie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">P. S.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Przeznaczenie jest zapisane w życiorysie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Czy my nim kierujemy?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Czy tylko je realizujemy?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Starajmy się żyć zgodnie ze swym sumieniem,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">bo nasz życie jest przeznaczeniem.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Moje przeznaczenie </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">to rodzina, praca, Omulew.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Jak je realizuję?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Ciągle zadaję sobie to pytanie?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Odpowiedzią jest moje zachowanie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Nie zawsze poprawne, to przyznaję.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Ale chęć realizacji mego przeznaczenia </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">zawsze pozostanie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Rok 2010 to przełom.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Jak to zrobiłem,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">że do tylu zmian doprowadziłem?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Nie wiem.......</span></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-62401673589523140722012-02-24T14:46:00.002-08:002012-02-24T14:54:56.857-08:00-------------------Krzyż na Omulwi----------------<p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Omulew zostanie w naszej pamięci,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">będzie nie tylko historyczną przeszłością.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Przy wjeździe na Omulew postawiłem krzyż. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Zapytacie: Dlaczego to zrobiłem? </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Dlatego, że tak o krzyżu napisał Adam Mickiewicz:</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><br /></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">„</span><span style="font-size:100%;">Tylko pod krzyżem</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Tylko pod tym znakiem.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Polska jest Polską,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">a Polak Polakiem”.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><br /></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">i te słowa stały się mottem mojego działania!!!</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><br /></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:100%;">Krzyż ustawiłem w 2010 rok,<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:100%;">wyświęcony został 5 listopada 2011 roku.<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:100%;">Jest on upamiętnieniem wielu wydarzeń.<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:100%;">Między innymi w tym miejscu przed 100 laty urodził się mój ojciec</span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-size:100%;"> Albert Wojciechowski Porucznik Kawalerii.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="JUSTIFY"><span style="font-size:100%;"><br /></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><b>Moje krótkie przemyślenia na temat krzyża</b></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Krzyż nie boli,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">krzyż pozwoli,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">realizować się do woli.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><br /></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">Krzyż to wiara,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">wiara to prawda,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:100%;">prawda to krzyż.</span></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-91658391272075727592012-02-24T13:42:00.004-08:002012-02-24T14:46:02.530-08:00----------------------- Omulew----------------------<p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Napisane: 12 października 2010<br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER">Omulew.</p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER"> Odbudowa. Zagospodarowanie terenu.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Od początku roku 2010 sprawą się zajmuję,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">chodzę, załatwiam i się dowiaduję.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Spotkanie z Prezydentem Ostrołęki </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Panem Januszem Kotowskim odbyłem,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">ale konkretów na nim mało wychwyciłem.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Prezydent, V-ce Prezydent, Dyrektorzy Wydziałów,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">w nim uczestniczyli i jednak coś mi doradzili.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Z ramienia Urzędu Miasta Ostrołęki</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Pani Elżbieta Gołaszewska za ulicę Warszawską odpowiada</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">ciągle ją nachodzę, odwiedzam i swoją sprawą zajmuję.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Co mam robić? Jak działać? Jak postępować?</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Żeby na Omulwi budynki odbudować.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Takie to zadawałem pytania</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">i ciągle miałem nowe przeszkody do pokonania.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Mapy, plany, wnioski, uzgodnienia.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Ochrona środowiska, wodniacy, Natura 2000, teren zalewowy, </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Nie można nic robić bez pozwolenia i zgody.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Jednak Pani Elżbieta bardzo dobrze swoją pracę wykonała.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Wnioski, uzgodnienia pozbierała</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">i opinię za zgodą Dyrektora Wydziału Pana Artura Ciecierskiego</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">wydała.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Od XIX wieku na Omulwi Wojciechowscy gospodarzyli,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">a ja ich potomek pragnę przodków ziemię zagospodarować</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">i zgodnie z wszelkimi przepisami ją użytkować.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Przed II Wojną Światową na tym terenie 6 budynków stało.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Jakoś ich nie zalewało.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Czy komuś to przeszkadzało?</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Czego Niemcy przez okupację nie zniszczyli,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">to Sowieci w 1945 roku dokończyli i resztę rozgrabili..</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Teren ten to przecież jest wizytówka Ostrołęki,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">powinien wyglądać okazale i wspaniale.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"> Ostrołęczanie powinni być szczęśliwi,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">że tak rozległy teren na wjeździe do miasta wreszcie się ożywi.</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">Wiara czyni cuda, więc wierzę,</p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER">że Ostrołęcką Omulew do życia przywrócić mi się uda.</p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-71865483778146144512012-01-01T20:28:00.000-08:002012-01-01T20:30:46.726-08:00--------------Nowy Rok 2012--------------<p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Boże Narodzenie 2011</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Panie Jezu</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">chroń nas od wszelkiego zagrożenia,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">nie tylko w czasie świąt Bożego Narodzenia.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Daj nam dużo życiowej radości,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">w czasie codziennej przeciętności.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Niech Nowy Rok 2012 będzie bez nowości,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">może nam ktoś kiedyś, tego pozazdrości.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Ciągle do przodu, do przodu, gnamy,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">a co za nami, chyba się nie zastanawiamy.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Dlatego proszę Was o jutra przemyślenie,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">ale i o wczorajszego wspomnienie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Czego możemy oczekiwać od świata?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Nowego Cyborga, Androida.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Wszystko maszyny za nas zrobią </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">nawet policzą, ale chociaż nie dziedziczą.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Dokąd świat zmierza? </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Do czego świat doprowadzimy? </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Do czego człowiek będzie potrzebny?</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Wiem do konsumpcji jest niezbędny.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Na zakończenie jeszcze moje życzenie.</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">Życzę Tobie, Twojej Rodzince,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">ale i wszystkim ludziom na świecie,</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">spełnienia … marzeń, </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm" align="CENTER"><span style="font-size:6;">nawet tych niewykonalnych.</span></p>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-53328970153491459402010-09-24T16:08:00.000-07:002010-09-24T16:24:41.946-07:00"Pisać każdy może"<div align="center">Według tekstu „Śpiewać każdy może”<br />„Pisać każdy może” to moje.</div><div align="center"></div><div align="center"></div><div align="center">Pisać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej,<br />ale nie oto chodzi, jak to komu wychodzi. </div><div align="center">Czasami człowiek musi, inaczej się udusi,<br />Lubię pisać wierszyki, najbardziej rymownki.<br />Jak ktoś tego wysłucha,</div><div align="center">uśmieje się od ucha do ucha.<br />A teraz będę już szczery, </div><div align="center">wybrałem drogę kariery.<br />W karierze nie przesadzę, </div><div align="center">na pewno sobie poradzę. </div><div align="center">Jak złapię weny twórcze, </div><div align="center">piszę nawet na bibułce.<br />Do mnie też to dociera, </div><div align="center">że jest pisania pewna bariera.<br />Bariera wypowiedzi, </div><div align="center">nie ma jej na spowiedzi.<br />Gdy człowiek wierzy w siebie,<br />to pomaga nawet ten co jest w niebie.<br />Ja się wcale nie chwalę, </div><div align="center">ja po prostu mam talent. </div><div align="center">Wejść na świecznik i tam zostać,<br />cała reszta gdzieś z tyłu musi pozostać. </div><div align="center">A ja wiem co jest grane, </div><div align="center">dlatego na nim zostanę.<br />Napiszę wierszyki szlagiery </div><div align="center">i pójdę drogą kariery.</div><div align="center">Ułożę piosenki, </div><div align="center">wtedy będą mi klaskać wielbicielki.</div><div align="center">Może dostanę kwiaty, </div><div align="center">to będę wtedy chwaty. </div><div align="center">Jak czytam ludziom swoje wierszyki,<br />to tak jak bym dawał im zastrzyki.</div><div align="center">Nikt mnie nie skrytykuje, </div><div align="center">bo dziwnie to odczuje. </div><div align="center">Ja nikogo nie straszę, </div><div align="center">ale talentem niestety go gaszę.</div><div align="center">Szczególnie jak mnie coś poruszy, </div><div align="center">to brnę w to po uszy.</div><div align="center">Teraz wiem napewno!!!!<br />Czy to na starość, czy to na wieczność,<br />pisanie to jest konieczność.</div>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-8326116801213651912010-09-24T15:56:00.000-07:002010-09-24T16:23:51.068-07:00100 rocznica urodzin Alberta<div align="center">Ostrołęka dnia 19 wrzesień 2010 r.<br />W tym roku mija 100 rocznica urodzin mojego ojca<br />Ostrołęczanina,<br />Porucznika Kawalerii Alberta Wojciechowskiego.<br />Żołnierza 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.<br />Urodził się tu w Ostrołęce 19 września 1910 roku,<br />w posiadłości Omulew, obecnie ulica Warszawska 7<br />Czyli dokładnie dzisiaj mija 100 lat od jego urodzin.<br />Jego Pradziadek Marcin Wojciechowski<br />był założycielem Wojciechowic.<br />Tata mój jako dowódca<br />3 Szwadronu 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich<br />prowadził do boju swoich szwoleżerów<br />w Borach Tucholskich<br />w Bitwie nad Bzurą walczył o Orłą<br />i w obronie Warszawy bronił Królikarni.<br />Jego szlak bojowy </div><div align="center">zaczął się w Starogardzie Gdańskim,<br />a zakończył po kapitulacji Warszawy.<br />Jako jeden z ostatnich jej obrońców,<br />został wzięty do niewol i przebywał w niej 6 lat.<br />zaliczył w tym czasie pięć Oflagów,<br />z których kilkakrotnie uciekał.<br />Po wyzwoleniu wrócił do kraju.<br />Między innymi pracował jako trener jeździectwa.<br />Zginął na koniu w 1968 roku<br />w Ośrodku Stara Miłosna,<br />którego był jednym z założycieli,<br />obecnie siedziba<br />Reprezentacyjnego Szwadronu Jazdy Polskiej</div>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-67624863843280690652010-05-28T00:08:00.000-07:002010-05-28T00:11:50.609-07:0040 lat po maturze<div align="center"><br />Technikum Fototechniczne ul. Spokojna 13<br />Klasa FA Matura 1970 rok.<br />Spotkanie 22.05.2010 r.<br />40 lat minęło, jak maturę zdawaliśmy.<br />Fajną klasą jesteśmy i na pewno byliśmy.<br />Pierwsze miłostki, pierwsze uczucia,<br />każdy z nas ma swoje przeżycia.<br />Coś nas wtedy mocno połączyło.<br />Czy to wczoraj było.<br />Młodość w naszych sercach pozostała<br />i żeby ona zawsze tam trwała.<br />Jeden wieczór poświęcimy,<br />a może nawet noc całą,<br />by ugruntować szkolną więź wspaniałą.<br />Spotkanie nasze każdy zapamięta,<br />Odświeżają swą pamięć,<br />Dawni chłopcy i dawne dziewczęta.<br />Teraz kobiety i mężczyźni w sile wieku,<br />kto to wie,<br />co to jeszcze drzemie w człowieku.<br />Jesteście wszyscy wspaniali,<br />Cieszę, że jestem z Wami<br />Szanujmy wspomnienia,<br />a czas niech nas nie zmienia.<br />Pamiętajcie<br />pieniądze to nie wszystko.<br />Na tym kończę swoje wierszowanie,<br />Piszę na różne okazje,<br />myślę, że daję ludziom radość,<br />przedstawiając swoje fantazje.</div>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-61088639266041271522010-04-03T19:44:00.000-07:002010-04-03T19:46:01.280-07:00-------Poczęcie Nowego Życia--------Rok 2010 to jednak przełom.<br />Hura, Hura, Hura.....<br />Długo ukryć się nie da.<br />Me radości, me życzenia,<br />nie będą już tylko smugą cienia.<br />Byłem ojcem, tatą, będę dziadkiem.<br />Ania i Paweł moje kochane dzieci,<br />dajecie nowemu życiu początek.<br />Wasza miłość otwiera ten wątek.<br />Teraz to mały orzeszek,<br />będzie jak jajko, później jak piłka,<br />gdy świat zobaczy będzie dziecinka.<br />Tego jestem pewien.<br />Miłości od nas wszystkich bardzo dużo dostanie.<br />Wszystko co od życia jest uzależnione<br />teraz na nowo zostanie odnalezione.<br />Znaleźć, czy szukać sensu istnienia?<br />Co zależy od pochodzenia?<br />Następne PRA dojdzie do Marcina,<br />Musimy wiedzieć co to jest rodzina.<br />Miłujmy się, kochajmy się,<br />a wszystko uda się.Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-19762648985267245652010-03-11T21:37:00.000-08:002010-03-11T22:16:50.342-08:00........ROCZNICE 2010.......19.09.2010 przypada 100 rocznica urodzin Alberta mojego ojca.<br />Tego dnia odbywa się Święto Pułkowe 5 Pułku Ułanów Zasławskich w Wojciechowicach. 18.09.2010 r.odbędzie się msza święta w Kościele św. Wojciecha, a 19.09.2010 obchody święta. Jestem w trakcie rozmów o możliwości przedstawienia sylwetki ojca na tych obchodach oraz opowiedzeniu o Marcinie założycielu Wojciechowic i o Adamie Powstańcu, który Wojciechowice rozbudował.<br /><br />W 2010 roku przypada 130 rocznica śmierci Marcina Poczmistrza, oraz 26.06.2010 roku przypada 175 rocznica urodzin Adama Powstańca.Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-18062405871703822182010-03-11T21:32:00.000-08:002010-03-11T21:37:02.468-08:00„Telefon od Wojciechowskiego Marcina”<div align="center">„Telefon od Wojciechowskiego Marcina”<br /></div><div align="center">Ile on ma lat, chyba dwieście,<br />odezwał się nareszcie.<br />Czy ja jestem pomylony?<br />Ale głos jakiś znajomy.<br />Miła wymiana zdań,<br />skraca niewiedzy otchłań.<br />Nareszcie znalazła się rodzina.<br />Oj, przydała się ta moja pisanina.<br />Internet to jednak wielka sprawa,<br />a niektórzy mówią, że to zabawa.<br />My Wojciechowscy herbu Jelita,<br />czy to z „y”, czy to z „j” to i tak jesteśmy elita.<br />Szukamy potomków Marcina,<br />ród od Ostrołęki się zaczyna.<br />Jeżeli szukających będzie więcej,<br />na pewno znajdziemy ich prędzej.<br />Wtedy zrobimy spotkanie<br />i będzie biesiadowanie.<br />Pamiątki wszelkie pozbieramy,<br />może jakąś książkę wydamy.<br />Siedziba Muzeum Kultury Kurpiowskiej,<br />w budynku Poczty Marcina się mieści.<br />Jak znajdziemy dużo pamiątek,<br />nowej wystawie damy początek.<br />Wojciechowice i Omulew ożywimy,<br />przecież tam żyły nasze rodziny.<br />O naszych przodkach będziemy pamiętać,<br />o naszej Polszczyźnie nie zapomnimy.<br />Myślę, że dołączą się do tego nasze rodziny.<br />Przecież pieniądze to nie wszystko,<br />są jeszcze marzenia do spełnienia.</div>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-44080772899858792172010-02-13T06:40:00.000-08:002010-02-13T19:01:46.362-08:00------------Wrzesień 1939 r.------------ 3 Szwadron 2 Pułku Szwoleżerów Walki w obronie Warszawy.Jeszcze dnia 18 września lub nocą z 18 na 19 września w niejasnych okolicznościach, gdzieś nad Bzurą, od reszty pułku odłączył się oddział składający się z pozostałości 3 szwadronu i dowodzony przez por. A. Wojciechowskiego. Oddział ten, szczęśliwie omijając nieprzyjacielskie pozycje, przedarł się samodzielnie przez Puszczę Kampinowską i rankiem 19 września (20 września?) dotarł na Bielany. Porucznik Wojciechowski przyprowadził z sobą do stolicy 55 szwoleżerów i 62 konie! W Warszawie oddział ten włączony został do szwoleżerskiego szwadronu marszowego rtm. Wieniawskiego, który... <br /><a name='more'></a><br />już wcześniej przebił się do oblężonego miasta.<br /> Po rozlokowaniu szwadronów rtm. Wieniawskiego na terenie Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego na Bielanach dołączył do nich 55 osobowy (dwa Plutony?) oddział z 3 szwadronu 2 Pułku Szwoleżerów, przyprowadzony przez dowódce szwadronu por. Wojciechowskiego. Pozostawiwszy dywizjon pod komendą por. Wojciechowskiego, udał się wspólnie z ppor. Skarżyńskim do Dowództwa Obrony Warszawy, umieszczonego w budynkach Komendy Policji na Nowym Świecie. Tam otrzymał nowe rozkazy. Dywizjon został włączony w system obrony południowo-zachodniego odcinka polskich linii i z rozkazu płk. dypl. Mariana Porwita przejść miał do koszar 1 Pułku Szwoleżerów...Po południu tego samego dnia ..przeszli na teren tych koszar....Wieczorem tego samego dnia rtm. Wieniawski rozpoczął reorganizację podległych mu oddziałów i zakończył ją przed południem dnia następnego. Oddział przyprowadzony przez por. Wojciechowskiego włączony został do 2 szwadronu marszowego, a por. Wojciechowski objął teraz dowództwo nad tym szwadronem. <br /> Wieczorem 22 września rtm. Wieniawski udał się na naradę, zorganizowaną w sztabie gen. dyw. Juliusza Rómmla... W dniach23 i 24 września dywizjon przygotowywał się do wyjścia na pierwszą linię obrony.<br /> Rankiem 25 września dywizjon rtm. Wieniawskiego przesunięty został tuż za pozycje 9 Pułku Ułanów i stanął w rejonie ulic Dolna – róg Piaseczyńskiej i Chełmskiej.<br /> W tym czasie niemiecka 46 Dywizja Piechoty atakowała polskie pozycje na całej szerokości lewobrzeżnej doliny Wisły, kierując ostrze swojego ataku przede wszystkim na fory Czerniakowski i Dąbrowskiego, oraz na osiedle Czerniaków. Niemcy stosunkowo szybko podeszli pod Królikarnię.<br /> Rotmistrz Antoni Wieniawski prowadził osobiście oba szwadrony do ataku, idąc w pierwszej linii i osobistym przykładem podrywając szwoleżerów oraz strzelców konnych do energicznej, zdecydowanej akcji. Podpułkownik dypl. K. Rudnicki dawny kolega pułkowy rotmistrza, tak wspomina ostatnie spotkanie z nim: „ Wieniawski jest w świetnej formie i nie widzę u niego ani chwili wahania.. Nie doszedł do fortu wpadł po drodze w gwałtowny ogień, który zmiótł jego, a szwadron rozbił i rozproszył” <br /> W walkach na terenie Królikarni i w jej okolicach z dywizjonu, poza por. Wieniawskim, poległo jeszcze 24 szwoleżerów i strzelców konnych... Po śmierci rtm. Wieniawskiego dowództwo nad dywizjonem objął dotychczasowy dowódca 2 szwadronu marszowego por. Albert Wojciechowski. 26 września 1939 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych. Pod jego komendą dywizjon przygotowywał się do obrony wyznaczonych mu pozycji w rejonie skrzyżowania ulic Piaseczyńskiej i Belwederskiej. W oparciu o barykadę ustawioną na zbiegu tych ulic i umocnione pozycje w jej sąsiedztwie, szwoleżerowie i strzelcy konni odpierali niemieckie ataki, aż do kapitulacji miasta. Jako jeden z ostatnich obrońców Warszawy por. Albert Wojciechowski dostaje się do niewoli. <br /> Jak mi opowiadał Niemcy poddającym się szwoleżerom z barykady na Belwederskiej oddawali honory wojskowe.Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-44998868492020627572010-02-13T06:19:00.000-08:002010-02-13T19:00:31.524-08:00------------Wrzesień 1939 r.------------3 Szwadron 2 Pułku Szwoleżerów udział w Bitwie nad BzurąW dniach 7 – 8 września dywizje Armii „Poznań” rozpoczęły zajmowanie pozycji wyjściowych przewidywanych do ataku. Na pozycje wyjściowe doszli też szwoleżerowie i strzelcy konni z kombinowanego zbiorczego pułku Pomorskiej BK plk. Jastrzębskiego. Po opuszczeniu 7 września rejonu Przyłubia oddziały 2 Pułku Szwoleżerów i 8 Pułku Strzelców Konnych przeszły najpierw do Aleksandrowa Kujawskiego. Następnie, po nocnym przemarszu, doszły nad ranem do Izbicy Kujawskiej (64 km od Przyłubia) i stamtąd odeszły na południe. Jeszcze tego samego dnia szwoleżerskie podjazdy napotkały w okolicy Koła pierwsze oddziały gen. Kutrzeby i w jakiś <br /><a name='more'></a><br />czas później dowódca 2 Pułku Szwoleżerów ppłk. Łękawski osobiście zameldował się w sztabie generała, rozłożonym w majątku ziemskim w pobliżu Izbicy Kujawskiej. Wieczorem tego dnia, na rozkaz gen. Kutrzeby z Podolskiej BK i resztek Pomorskiej BK, utworzona została Grupa Operacyjna Kawalerii pod dowództwem gen. Grzmota – Skotnickiego... Nad ranem 9 września oddziały Pomorskiej BK, po 25 km marszu, doszły do rejonu położonego na północ od m. Dąbie nad Nerem (15 km od Uniejowa), gdzie zostały zatrzymane rozkazem. Strzelcy konni, ułani, oraz szwoleżerowie ppłk. Łękawskiego stanęli w okolicy Zawadka – Ladorudź – Drzewce, przesuwając się później do miejscowości Tarnówka, leżącej 4 km na północ od Dąbia. Tutaj, na północnym brzegu Neru GO Kawalerii gen. Grzmota– Skotnickiego rozpoczęła przygotowania do mającego pójść w kierunku południowym na Poddębice, a potem w kierunku południowo-wschodnim na Parzęczew Ozorków., a więc na skrzydło i tyły niemieckiej 30 i 17 Dywizji Piechoty....<br /> ...Wyjście Zbiorczego Pułku Pomorskiej Brygady Kawalerii na Parzęczew miało już bezpośrednio zagrozić niemieckim oddziałom broniącym się po Łęczycą....Szwoleżerowie ppłk. Łękawskiego maszerowali dalej na południe (na Poddębice?), by w końcu zmienić kierunek marszu na Ujazd, Parzęczew i Piaskowice. Wieczorem 10 września szwadrony 2 Pułku Szwoleżerów i 8 Pułku Strzelców Konnych zatrzymały się w Parzęczewie. Wkrótce przybył tu gen. Skotnicki i wydał nowe rozkazy....Szwadrony 2 Pułku Szwoleżerów rozpoznać miały kierunek na Zgierz i przygotować się do dalszych działań zaczepnych, które rozpocząć miały rankiem 11 września...Jeszcze wieczorem i nocą z 10 na 11 września szwadrony szwoleżerów przeszły do miejscowości Piaskowice i tam się zatrzymały.<br /> Celem porannego ataku szwoleżerów i strzelców konnych miało być leżące pod Ozorkowem wzgórze 174.3. Zajęcie wzgórza gwarantowało panowanie nad okolicą...około godz. 4.30 rankiem 11 września szwadrony wsparte bateriami ruszyły na pozycje wyjściowe do ataku...Pierwszy do ataku ruszył szwadron kolarzy 2 Pułku Szwoleżerów por. St. Stryjewskiego, przesuwając się z rejonu Piaskowice – Wytrzyszczki pod wzgórze 174.3 zwane Górą Ozorkowską lub Górą Bony...3 szwadron 2 Pułku Szwoleżerów por. Wojciechowskiego najpierw zajął młyn Florianki, a następnie resztę wioski...Na południu 2 szwadron 8 PSK i 3 szwadron 2 Pułku Szwoleżerów po zajęciu Konstantek i Florianek, parły dalej naprzód. Szwadron strzelców doszedł do polnej drogi Kowalewice – Bibianów, szwadron por. Wojciechowskiego dotarł do linii kolejowej z Ozorkowa do Zgierza. Kiedy kolarze z pułku szwoleżerów po raz drugi bili się o wzgórze 174.3, szwadron por. Wojciechowskiego przekroczył tor kolejowy i zaskoczył jakiś sztab niemiecki zajęty obserwowaniem walki o wzgórze. Wraz z przejściem przez szwoleżerów linii kolejowej (na szlaku Łęczyca – Łódź) Pomorska BK wyszła na tyły sił niemieckich, naciskanych na północ od Ozorkowa przez polską piechotę z GO gen. Knolla – Kownackiego. Szwadron por. Wojciechowskiego kontynuował natarcie i wkrótce szwoleżerowie po brawurowym ataku wdarli się za nieprzyjacielem do zachodniej części miejscowości Orła. Niemcy opuścili tę miejscowość, a szwadron w pościgu za nimi zbliżył się do drogi Ozorków – Grotniki. Jednak zbyt głębokie wejście szwadronu we wrogie linie spowodowało, że ppłk. Łękawski po naradzie z dowódcą brygady płk. Jastrzębskim, wstrzymał dalszy jej marsz. Około południa z północnego wschodu, zza Kowalewic, wyszło niemieckie natarcie wsparte artylerią i czołgami, skierowane na pozycje 3 szwadronu 2 Pułku Szwoleżerów i 2 szwadronu z 8 Pułku Strzelców Konnych. Atakiem tym Niemcy najprawdopodobniej zamierzali zepchnąć polskie oddziały z pozycji pod Orłą i odrzucić je daleko na zachód, odcinając tym samym wzgórze 174.3 od południa. Piechota niemiecka i 2 kompania z 23 Pułku Czołgów, wyposażona w najnowocześniejsze 21-tonowe wozy bojowe, uzbrojone w 75 mm działa i 2 km-y, uderzyła na prowizoryczne pozycje szwoleżerów i strzelców konnych na skraju Orłej. Sześć czołgów sunęło początkowo w rozwiniętym szyku, na wioskę i krawędź lasu położonego nieopodal. Jednak podmokły w tym miejscu grunt zmusił Niemców do zwinięcia szyku, co uniemożliwiło im wykorzystanie całej siły ognia czołgów. Kiedy zbliżyły się one na odległość skutecznego strzału, dobrze przygotowane do boju, oraz umiejętnie rozmieszczone plutony szwoleżerów i strzelców konnych, wsparte włączonym do 3 szwadronu działkiem ppanc. z 16 Pułku Ułanów, oraz zdobyczną armatą, otworzyły ogień. Podchorąży z 16 Pułku Ułanów, obsługujący armatkę przeciwpancerną, zniszczył dwa niemieckie czołgi, trzeci uszkodzony, ugrzązł w bagnistym terenie, a pozostałe trzy zawróciły, żegnane rzęsistym ogniem z polskich pozycji. Tymczasem bardziej na północ szwoleżerowie i strzelcy konni ponownie musieli opuścić Górę Ozorkową... wydawało się, że wzgórze jest już całkowicie utracone, szwoleżerowie szwadronu kolarzy por. Stryjewskiego samorzutnie ruszyli do kontrataku. To kontrnatarcie doprowadziło do ponownego opanowania wzgórza. Tym razem ostatecznego. .. Nieprzyjaciel poniósł znaczne straty i ustąpił, pozostawiając teren (od Ozorkowa, aż po Orłą) zwycięskim tego dnia oddziałom polskim....<br /> Zapadał już zmierzch 12 września, kiedy ze sztabu gen. Kutrzeby wysłano do wszystkich polskich oddziałów walczących nad Bzurą rozkaz odwrotu.....<br /> Decyzja o przerwaniu ataku na kierunku łódzkim zastała oddziały gen Grzmota – Skotnickiego na pozycjach pod Ozorkowem (Pomorska BK).. Wieczorem tego samego dnia otrzymały one rozkaz odejścia z zajmowanych pozycji na północ, najpierw na Łęczycę, a potem za Bzurę. Oddziały płk. Jastrzębskiego i ppłk. Łękawskiego stojące już prawie pod Zgierzem, bez problemów oderwały się od nieprzyjaciela i poszły na tereny położone na północ od Łęczycy. Wieczorem 13 września..otrzymały nowe zadania...miały bronić linii Bzury na odcinku Łowicz – Sochaczew i opóźniać marsz wroga w oparciu o rubież Kutno – Żychlin – Sochaczew. 15 września prowadzili obserwację przedpola, patrolami dozorując okolice.<br /> W nocy z 15 na 16 września szwoleżerowie poderwani zostali nagłym alarmem i w pośpiechu odeszli na wschód, w kierunku nowych pozycji wyznaczonych im na linii rzeki Ochni.<br /> Położenie wojsk polskich nad Bzurą stawało się z każdym dniem coraz trudniejsze...Szwoleżerowie i strzelcy konni stojący pod Kutnem, gotowi byli w każdej chwili do odskoczenia na kolejne pozycje osłonowe.<br /> Po zatrzymaniu polskich ataków mających umożliwić przebicie się na Warszawę, polskie armie nad Bzurą zostały dnia 16 września całkowicie okrążone. W tej sytuacji gen, Kutrzeba przerwał atak na kierunku sochaczewskim i rozkazał swoim siłom przebijanie się na Warszawę na północ od Sochaczewa, przez Puszczę Kampinowską.<br /> Tymczasem wykonując swoje osłonowe zadanie GO gen. Skotnickiego stanęła rankiem 15 września nad rzeką Ochnią, gdzie Pomorska BK organizowała drugą linię obrony w pasie Kutno – Szewce... Na rozkaz gen. Skotnickiego Pomorska BK odskoczyła w kierunku Żychlina, gdzie zajęła nowe stanowiska: szwoleżerowie 2 pułku i strzelcy konni z 8 pułku obsadzili teraz okolice dworu Model nad rzeką Studwią i rejon folwarku Podczachy (na północny wschód od Żychlina). Pułkownicy Jastrzębski i Łękawski otrzymali teraz rozkazy powstrzymania naciskających na tym kierunku oddziałów niemieckich i opóźnienia ich marszu po osi: Żychlin – Sanniki – Iłów – Puszcza Kampinowska. Jednak mająca zdecydowaną przewagę liczebną i techniczną niemiecka 3 Dywizja Lekka, zmusiła oddziały Pomorskiej BK do ciągłego odwrotu. O świcie 18 września czołowe oddziały z GO gen Skotnickiego osiągnęły rejon miejscowości Witkowice położonej na zachodnim brzegu Bzury. Jego oddziały tyłowe między innymi Pomorska BK, doszły do Brzozowa i lasów położonych na północ od miejscowości Stare Budy.<br /> Po dotarciu oddziałów gen. Skotnickiego do przepraw przez Bzurę w rejonie Kamion – Witkowice otrzymały one zadanie osłaniania przeprawiających się przez rzekę resztek sił rozbitej kompletnie Armii „Pomorze”. Już w rejonie Brzozowa doszło do ciężkich walk sił płk. Jastrzębskiego i ppłk. Łękawskiego z Niemcami. Ich oddziały toczyły krwawe boje z wrogiem pod Giżyczkami oraz Giżycami i w końcu wycofywały się na skraj lasu pod Starymi Budami...Około godz. 12.00 oddziały Pomorskiej BK nawiązały w zachodniej części lasu położonego nieopodal Starych Bud kontakt z idącymi na przeprawy pułkami (a właściwie z tym co z nich zostało) 16 DP płk. Szyszko – Bohusza. Dowódca tej dywizji w porozumieniu z płk. Jastrzębskim, zdecydował się na wspólny atak w kierunku południowym. Kiedy się do niego przygotowywano, na polskie pozycje wyszło z południowego zachodu oraz południa niemieckie natarcie wsparte przez czołgi i samoloty. Po kontrataku szwoleżerów, strzelców konnych i piechoty z 16 DP zostało ono odparte, jednak Pomorska BK i 16 DP poniosły ciężkie straty... Z oddziałów ppłk. Łękawskiego największe straty poniósł pluton Łączności i 3 szwadron por. Wojciechowskiego. Żołnierze 2 Pułku Szwoleżerów, którzy polegli w dniach 16 – 18 września pochowani zostali w zbiorowej mogile na cmentarzu w Giżycach. <br />W składzie Zbiorczego Pułku Pomorskiej BK po tym ataku pozostały zaledwie trzy niepełne szwadrony, po jednym z 8 Pułku Strzelców Konnych i z 2 Pułku Szwoleżerów (połączony3 szwadron i szwadron kolarzy?), oraz kombinowany szwadron artyleryjsko - pioniersko – łącznościowy.<br /> Pod wieczór tego dnia (18.IX) dowódca nieistniejącej już praktycznie od wielu godzin Grupy Operacyjnej, gen Grzmot- Skotnicki po raz ostatni wydał rozkaz swej dawnej brygadzie i rozstał się z nią na zawsze...Szczątki Pomorskiej BK otrzymały rozkaz sforsowania Bzury i przebijania się przez Lasy Puszczy Kampinowskiej do Warszawy...<br /> W nocy szwoleżerowie i strzelcy rozpoznali dojścia do rzeki i o świcie 19 września resztki oddziałów,.. otulone poranną nadrzeczną mgłą, spokojnie przeszły pod Witkowicami przez Bzurę...Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-81209536192672351012010-01-09T23:09:00.001-08:002010-02-13T06:13:06.479-08:00ŻYCIORYS MOJEGO OJCAPorucznik Kawalerii Albert Wojciechowski. <br />Urodził się 19 września 1910 roku w Ostrołęce w rodzinie posiadającej herb Jelita. Jego dziadkowie i stryjowie walczyli w powstaniu styczniowym 1863 roku. Pradziadek Marcin od 1821 roku był Poczmistrzem Ostrołęki. W czasie powstania styczniowego był mianowany przez Rząd Narodowy naczelnikiem i skarbnikiem okręgu Ostrołęckiego, a stryj Adam naczelnikiem żandarmerii powstańczej. <br />Albert w wieku 18 lat otrzymał świadectwo dojrzałości i rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Przerywał je by spełnić marzenia chłopięcych lat i przyodziać mundur ułański. W 1932 roku ukończył z wyróżnieniem <br /><a name='more'></a><br />Szkołę Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu i otrzymał upragnione gwiazdki podporucznika. Na swoją prośbę przydzielony zostaje do 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gdańskim. W 1935 roku awansuje do stopnia porucznika i obejmuje dowództwo 3 szwadronu. W tym czasie pilnie uprawia jeździectwo. W 1937 roku kończy wyższy kurs instruktorów jazdy konnej i zostaje dowódcą szwadronu szkolnego. W 1938 roku w Bydgoszczy zdobywa tytuł pierwszego Wicemistrza Polski we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego na siwym Ali Bej II, oraz zajmuje 3 miejsce w militarii w Łącku. Na centralnych zawodach krajowych, połączonych z międzynarodowym mityngiem , odbywających się w dniach 28 maja – 5 czerwca 1939 r. na hipodromie łazienkowskim w Warszawie, zajął drugie miejsce w drugiej serii konkursu ujeżdżenia o Nagrodę Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni. Jest kandydatem do reprezentacji olimpijskiej na Helsinki 1940 r. Karierę dobrze zapowiadającego się jeźdźca przerywa wojna. W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodząc 3 szwadronem 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, stacza ciężkie i krwawe walki z wrogiem. W pierwszych dniach września pod Topolnem nad Wisłą, a następnie 11 września 1939 roku w Bitwie nad Bzurą atakuje pozycje niemieckie, ze sporymi sukcesami. Jednak rozkazy mówią inaczej trzeba się wycofywać. Przez Puszczę Kampinowską przebija się ze swoimi szwoleżerami do Warszawy. Za co 26 września 1939 r. zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Bierze udział w obronie Warszawy. Słynna obrona Królikarni, w której po śmierci dowódcy porucznika Antoniego Wieniawskiego, obejmuje dowództwo. Pod naporem wroga wycofuje się pod Belweder. U zbiegu ulic Piaseczyńskiej i Belwederskiej ustawia barykadę. Jako jeden z ostatnich obrońców Warszawy dostaje się do niewoli. Od 01 października 1939 roku do 29 stycznia 1945 roku przebywa w niewoli niemieckiej, jest więźniem 4 oflagów, z których kilkakrotnie ucieka, za co trafia na 3 lata do obozu karnego w Colditz. Po wyzwoleniu wraca do kraju, oprócz pracy zawodowej poświęca się pracy społecznej w Polskim Związku Jeździeckim, pełni funkcję Sekretarza Kolegium Sędziów. Do 1965 roku jest sekretarzem warszawsko – lubelskiego OZJ. Jednocześnie pełni funkcję trenera sekcji jeździeckiej WKS Gwardia, później przekształconej w WKS Lotnik. Wspólnie z Tadeuszem Grabowskim i Janem Mickunasem pisze pierwsze "Przepisy Jeździeckie" wydane w 1967. W dniu 05 lutego 1968 roku zginął jadąc w terenie na koniu Duplikat w okolicach Ośrodka Jeździeckiego Stara Miłosna koło Warszawy. Był jednym z założycieli tego ośrodka, obecnie siedziba Szwadronu Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej. Trenował konia dla syna Bohdana i był jego trenerem. Bohdan był brązowym medalistą mistrzostw Polski Juniorów w WKKW w 1967 roku i reprezentantem Polski juniorów. Miał na tym koniu jechać na Mistrzostwa Europy. Porucznik Albert Wojciechowski pozostawił żonę Stefanię i dwóch synów Marka i Bohdana.<blockquote></blockquote>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-3553748789934595402010-01-02T21:26:00.000-08:002010-02-13T17:39:10.651-08:00------------Wrzesień 1939 r.------------3 Szwadron 2 Pułku Szwoleżerów udział w Bitwach w Borach Tucholskich.Tak opisywane są w książce „Szwoleżerowie Rokitniańscy” Wiesława Gogana wydarzenia z 3 wrzenia 1939 roku, w których brał czynny udział mój ojciec. <br />Wiele razy o tych wydarzeniach mi opowiadał. Rano w niedzielę przychodziliśmy z bratem Markiem do ojca do łóżka i tam opowiadał nam o swoich walkach i o przeżyciach w oflagach.<br />To pierwszy fragment jaki cytuję, obiecuję, że będzie tego dużo więcej.<br /><br />Strona 296. <br />Około godz. 9.00 (10.00?) siły Pomorskiej BK ruszyły spod Przechowa w kierunku Gruczna, z zamiarem przebicia się drogą wiodącą przez Topolinek i Topolno do Fordonu.<br />W otwarciu drogi na południe istotną rolę odegrać miał <br /><a name='more'></a><br />2 Pułk Szwoleżerów. Plan był prosty, idący przodem szwadron kolarzy , ze szwoleżerskiego pułku miał z pozycji wyjściowych, położonych wzdłuż szosy bydgoskiej, natarciem skierowanym w kierunku południowo-zachodnim otworzyć drogę brygadzie idącej na południe. Następnie szwadron miał osłaniać jej przemarsz od zachodu i wreszcie po oderwaniu się od wroga, ruszyć za brygadą jako straż tylną. Szwadron otrzymał przede wszystkim zadanie opanowania panującego nad okolicą wyniesienia ( wzgórza) pomiędzy Polednęm a Grucznem, przejęcia tym samym kontroli nad okolicą i ubezpieczenie koncentracji sił brygady pod Grucznem. Z kolei 3 szwadron 2 Pułku Szwoleżerów (wzmocniony plutonem łączności pułku ) i podążający za plecami szwadronu kolarzy, miał dodatkowo osłonić rejon Gruczna od strony południowo-zachodniej. Po związaniu sił wroga walką przez szwoleżerów szwadronu kolarzy, szwadron 3 por. Wojciechowskiego pierwszy ruszyć miał na południe jako szpica sił głównych brygady. W przypadku akcji wroga z zachodu szwadron miał zablokować Niemcom dojście do drogi przemarszu brygady i umożliwić jej przejście za swoimi plecami na południe. Następnie, po oderwaniu się od nieprzyjaciela 3 szwadron dołączyć miał do kolarzy pułku i wraz z nimi utworzyć straż tylną sił wychodzących z kotła pod Świeciem. Oceniając zadania jako otrzymały od pułk. Zakrzewskiego te dwa szwadrony, stwierdzić można, iż przy ówczesnej sytuacji na południowo-zachodnich przedpolach Świecia były prawie one nie wykonalne wręcz straceńcze. To,że zostały brawurowo wykonane i że oba szwadrony oderwały się od wroga i podążyły za brygadą na południe zawdzięczać należy klasie i postawie ich dowódców, poruczników Stryjewskiego i Wojciechowskiego, bohaterstwu szwoleżerów oraz niezdecydowania Niemców. <br /><br />Strona 297<br />Tymczasem idący na czele kolumny brygady 3 szwadron 2 Pułku Szwoleżerów por. Wojciechowskiego dotarł do miejscowości Dworzysko, gdzie ostrzelany został z zachodu ogniem karabinów maszynowych. Szwadron nie podejmując walki maszerował dalej pociągając za sobą resztę brygady. Wkrótce bez przeszkód opanowała ona Gruczno wyrzucając z wioski drobne patrole wroga.<br /><br />Strona 300<br />Idący przed siłami głównymi brygady (w początkowej fazie operacji przebijania się) 3 szwadron 2 Pułku Szwoleżerów, mający w przypadku napotkania wroga związać go walka i umożliwić przejście brygady za swoimi plecami, nie miał tyle szczęścia, co szwadron kolarzy pułku. Szwadron por. Wojciechowskiego ( z dołączonym do niego plutonem łączności pułku) osłaniał pod Topolinkiem przemarsz brygady, a następnie poszedł za nią w kierunku Topolna. Kiedy szwadron zbliżał się do wioski, z północy i zachodu wyszło niemieckie natarcie na Topolno. Spieszeni szwoleżerowie natychmiast obsadzili skraj wsi i przystąpili do odpierania ataku. O determinacji szwoleżerów świadczy fakt odesłania koni i nielicznych już podwód w ślad za odchodzącą brygadą. Niemcy mieli zdecydowana przewagę, dysponowali czołgami i wspierani byli przez samoloty, oba szwoleżerskie oddziały nie miały w tej konfrontacji żadnych szans, mimo to wywiązała się zacięta walka. Poszczególne sekcje i plutony szwoleżerskie co chwila odskakiwały na kolejne pozycje i czas jakiś zażarcie broniły nowych punktów oporu. Ogień stosunkowo słabych szwoleżerskich oddziałów był jednak niezwykle skuteczny i Niemcy bardzo ostrożnie, skokami, posuwali się naprzód, wyraźnie chowając się za wozami bojowymi. Wkrótce trzy czy cztery z nich zaczęły się palić po trafieniach szwoleżerskiej armatki przeciwpancernej oraz karabinów przeciwpancernych bądź po celnych rzutach granatów. Straty poniosło nawet nieprzyjacielskie lotnictwo, celny ogień szwoleżerów strącił bowiem hitlerowski samolot (?) bombardujący z niskiego pułapu polskie pozycje. Z każdą jednak minutą opór szwoleżerów słabł, zaczęło brakować amunicji, rosły straty w ludziach i sprzęcie. Ciężko ranny dowódca plutonu łączności por. Janusz Borowski, nie chcąc się dostać do niewoli, wystrzałem ze swojego Visa pozbawił się życia. Ta tragedia, rozgrywającą się na oczach jego kolegów i podwładnych, podwoiła determinację szwoleżerów, którzy walczyli teraz z jeszcze większą pogardą dla śmierci, tym bardziej że wiedzieli już, iż nie mają gdzie się wycofać. W tym samym czasie Niemcy odcięli im bowiem ostatnią drogę odwrotu na południe. Pozostała jeszcze jedna możliwość- bezpośredni atak na wroga blokującego drogę na południe. Jednak i ta próba oderwania się od napierającego zewsząd nieprzyjaciela i wyrąbania sobie bagnetem drogi przez jego pozycje, załamała się w ogniu niemieckich karabinów maszynowych. Dowódca szwadronu por. Wojciechowski widział jeszcze jedną, ostatnią już szansę ratunku dla dobijanego szwadronu i resztek plutonu łączności: przepłynięcie Wisły. Zdolni do walki szwoleżerowie, pozostawiając zabitych i rannych, opuścili pozycje, biegiem odrywając się od wroga i odskakując na bliski, zbawczy brzeg rzeki. Tam dopadli do przypadkowo znalezionych łodzi rybackich, zbili prowizoryczne tratwy i wykorzystując dezorientację w niemieckich szeregach, odbili od brzegu. Skierowany w górę rzeki łodzie i tratwy chowając się za nadbrzeżnymi zaroślami ominęły niemieckie stanowiska i ciągane spóźnionym niegroźnym już ogniem nieprzyjaciela oddaliły się na południe. Kilka kilometrów dalej, gdzieś pod Suponinem czy Kozielcem szwoleżerowie dotarli do brzegu i natychmiast zniknęli w przybrzeżnych zaroślach. Te grupki szwoleżerów z 3 szwadronu i plutonu łączności dopiero pod Fordonem lub już w Łęgnowie dołączyły do pułku. Z potrzasku pod Topolnem udało się wyrwać jeszcze kilkunastu szwoleżerom z tych oddziałów. Przeprawili się oni w wpław na prawy brzeg Wisły i później przez Toruń dotarli do pułku bądź do jego ośrodka zapasowego we Włocławku.Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5793013539044696126.post-83558687436505180302009-12-26T18:24:00.000-08:002009-12-26T19:24:40.557-08:00Nowy Rok 2010<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDgdbmtOkVsTTbO90tZ-cIQ9sLjnTMKLmn8cFQteu0wYha3rAlQm9qaAQGeKr4ORaT-3P8xtdHzwOZf3KMMwAl2e0iyMRZ7Ouiqr8IQFogaBFhQr2LbEYL3yBSU4852EFq5BcpGxkfSg/s1600-h/Marek+Bobo.bmp"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 131px; FLOAT: left; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419749873199769106" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDgdbmtOkVsTTbO90tZ-cIQ9sLjnTMKLmn8cFQteu0wYha3rAlQm9qaAQGeKr4ORaT-3P8xtdHzwOZf3KMMwAl2e0iyMRZ7Ouiqr8IQFogaBFhQr2LbEYL3yBSU4852EFq5BcpGxkfSg/s200/Marek+Bobo.bmp" /></a><br /><div><div align="center"><span style="color:#003300;"><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">Stary rok 2009 się kończy, </span></span></div><div align="center"><span style="color:#003300;"><span style="font-size:85%;"><span style="color:#ff0000;">nowy 2010 zaczyna,<br /></span>Nikt nie wie, czym on nas zaskoczy,<br />myślę, że zobaczą to nasze oczy.<br />Kiedy przyjdzie ten nowy rok,<br />dla niektórych może być to szok.<br />Co on nam przyniesie?<br />Jaki on będzie?<br />Przyjmijmy go z uśmiechem,<br />a wszystko będzie w dechę.<br />Powodzenia Życzy Bohdan,<br />który w 2010 się zmienia.</span></span></div></div>Bohdan Wojciechowskihttp://www.blogger.com/profile/16801332616051227807noreply@blogger.com1